Sa dulo ng landas ay nakatayo.
Isang tao na malungkot ang anyo.
Nagbabalik-tanaw sa daan na nilandas.
Nilalaro sa isipan ang mga dinanas.
Tama ba ang daan na tinahak?
Kaligayahan ba ay lubos o payak?
Mga pangarap ba ay tunay na nakamit,
O kasawian lang ang s'yang tanging bitbit?
Sana noong nakatayo sa krus na daan.
Pinili ang tamang landas na patutunguhan.
Sana'y 'di nakinig sa mga sabi-sabi.
At sa agos ay hindi basta sumali.
Kung ang kahapon ay kayang balikan.
At ang oras ay kayang pigilan.
Maaabot kaya ang mga minimithi?
Maiiwasan kaya ang maging sawi?
Ang pagbabalik-tanaw ay wala nang saysay.
Sa panghihinayang ay 'di dapat masanay.
Sa pagkat ang kapalaran ay naiguhit na.
Pag-ibayuhin na lamang at bigyang halaga.
